دختر آسموني

مسافرت پر دردسر و دلتنگی بابایی

تو خونه نشسته بودیم که یک دفعه تلفن زنگ خورد و مادر جونی خبر داد که یه آقای نسبتا متشخص کفشای آهنی به پا کرده و می گه تا دخترتون (عمه سمیه جون) رو به من ندین همین جا پشت در بست می شینم و اگه لازم باشه پاشنه ی درو از جا در میارم. از قضا عمه سمیه جون هم وقتی چشمش به این آقا افتاد یک دل نه صد دل عاشق شد. خلاصه این طوری بود که ما برای مراسم نامزدی عمه سمیه جون از تهران به سمت مشهد حرکت کردیم. اما چه مسافرتی! آسمان خانوم یک لحظه هم توی ماشین آروم و قرار نداشت و ما مجبور بودیم پیاده بشیم تا آسمان خانوم بخوابه و بعد بقیه مسافت رو طی کنیم. با هر دردسری بود به مقصد رسیدیم و جاتون خالی مراسم نامزدی هم خیلی خوش گذشت و همه از آشنا و خودی و غریبه تا تونست...
10 مهر 1392

لالایی به سبک مادرانه

                             شب شده باز دوباره             آسمان چه حالی داره؟                چشماش یه کم خماره        انگار که لالا داره                باباش بالش میاره               سرش رو روش میذاره                    مامان همین کناره               تا بخوابی بیداره                می خونه با ترانه                همچین دختری کی داره                  الهی که بباره                  تو زندگیش ستاره ...
28 مرداد 1392

دقیقه نود

کلا من یه آدم دقیقه نودی هستم واصلا اگه تصمیم بگیرم یه کارو زودتر از موعدش مثلا دقیقه 89 انجام بدم ، مه و خورشید و فلک دست به کار میشن تا بالاخره من تسلیم بشم و اونقدر اون کارو کش میدم تا دقیقه نود دوست داشتنی خودم از راه برسه. یه جورایی معتقدم تو دقیقه نود انرژی آدم مضاعف میشه  و متاسفانه خیال ندارم متنبه بشم و این عادت رو ترک کنم (با این اوصاف امیدوارم آسمان مثل من نشه.) مدتهاست که می خوام وبلاگ رو به روز کنم ولی به دلایلی که مهمترینش سرعت پایین نت هست تنبلی کردم و چون فردا آسمان  کوچولو سه ماهه میشه امشب مثل یه بچه تنبل که شب امتحان گرگیجه میگیره دارم یکی می زنم توسرخودم یکی هم تو سر لب تاپ؛ تا شاید تکنولوژِی با ما راه بیاد و بتونم جبران...
17 مرداد 1392